یکی از معضلات زیست محیطی اساسی که در اکثر کشورها بالاخص ایران مطرح است کمبود آب و آلودگی آن است. بهعنوان مثال در شهری چون تهران با بیش از ۲ میلیون توالت سیفوندار که در هر فلاشتانک آن مقداری معادل ۱۹ـ۱۵ لیتر آب شیرین را هدر داده شده و روزانه هر توالت با این سیستم حداقل ۷۵ لیتر آب آلوده به بار سیستم فاضلاب میافزایند. از جهتی دیگر فاضلاب ناکافی در شهر تهران باعث آلودگی آبهای زیرزمینی و آب چاهها میگردد.
"Super Absorbent"ایران بهعنوان کشوری با آب و هوای خشک و نیمهخشک، همواره با مشکل کمبود آب روبروست.یکی از مسائل مهم بخش مصرف آب مسئله آبیاری در کشاورزی است که در تولید محصولات مختلف با کیفیت مطلوب، اهمیت بسیاری دارد. از مشکلات این بخش، نفوذ آب ناشی از بارندگی و آبیاری به لایههای زیرین خاک و دور از دسترس ریشه گیاه است که به مشکل کمبود آب دامن میزند.
همانگونه که تنفس هوا امری بدیهی است مصرف آب هم نیاز حیاتی است. سابقا تصور میشد منابع آب نامحدودند، اما امروزه حتی کشورهای پیشرفته، محدودیت منابع آبی را درک نمودهاند. آب کیمیاترین منابع موجود در جهان است و از اساسیترین الزامات فعالیتهای بشری محسوب میشود و اهمیت زیست محیطی آن را نمیتوان نادیده انگاشت.
ایالت پنجاب در پاکستان طرحی نوآورانه را برای مقابله با کمبود آب در این کشور راه اندازی کرده که شامل دستگاه های خودپرداز آب و فعال با انرژی خورشیدی است. این دستگاه های خودپرداز پس از اسکن یک کارت هوشمند به کاربر آب تمیز و سالم ارائه می کنند. نمونه اولیه خودپرداز آب بر اساس سهمیه روزانه به کاربران آب سالم ارائه می کند.