باران نخستین منبع آب است. بخشى از آب باران به زمین فرو مى‌رود و آب‌هاى زیرزمینى را تشکیل مى‌دهد. بخشى از آن بخار مى‌شود و به جوّ بر مى‌گردد و بخشى از آن هم در روى زمین جریان مى‌یابد و نهرها و روخانه‌هائى را به‌وجود مى‌آورد که در پایان به دریا مى‌ریزند. بخشى از آب موجود در خاک به‌وسیله‌ٔ گیاهان کشیده و از راه برگ آنها تبخیر مى‌شود. این پیشام‌دها را چرخهٔ آب مى‌نامند.
ویژگى‌هاى آب باران
آب باران خالص‌ترین آب در طبیعت است. از نظر فیزیکى آب باران تمیز، روشن و شفاف است و از نظر شیمیائى آب بسیار سبکى است که تنها مقادیرى ناچیز مواد جامد دارد (۰۰۰۵/۰ درصد) آب باران به‌علت سبک بودن در لوله‌هاى سربى خوردگى ایجاد مى‌کند. از نظر میکروب‌شناختى آبِ بارانِ جاهایِ تمیز بدون عوامل زنده بیمارى‌زا است.
ناخالصى‌هاى آب باران
به‌تدریج که آب باران از جوّ مى‌گذرد رو به ناخالصى مى‌گذارد زیرا ناخالصى‌هاى معلق در جوّ را به‌خود مى‌گیرد که عبارت هستند از: گرد و غبار، دوده، خرده‌زیستمندها و گازهائى مانند: دى اکسید کربن، ازت، اکسیژن و آمونیاک. در دنیا کم جائى پیدا مى‌شود که منبع تأمین آب آن فقط آب باران باشد. (آب شبه‌جزیره صخره‌اى Gibralter در جنوب اسپانیا با ۴/۶ کیلومتر مربع مساحت و ۲۹،۰۰۰ جمعیت از آب باران تأمین مى‌شود). در کشور ما آب باران منبع مهم تأمین آب را تشکیل نمى‌دهد.