یکی از فرآیندهایی که در تصفیه آب و فاضلاب صورت میگیرد فرآیندی به نام انعقاد ولختهسازی میباشد که این فرآیند برای حذف ذرات کلوئیدی میباشد که ذرات کلوئیدی باعث بوجود آمدن کدورت در آب میشوند.
یکی از بهترین روشهای راهبری صحیح تصفیهخانه و خصوصا فرآیند اختلاط و انعقاد ، مدیریت تزریق مواد شیمیایی است. مدیریت تزریق منعقدکنندهها یک مسئله جهانی است که معیاری برای رسیدن به کدورت کم در هر تصفیهخانه میباشد و شامل تعیین نوع مواد شیمیایی ، میزان تزریق ، روش کاربرد مواد و... می باشد.
مکانیسم انعقاد
معمولا برای حذف مواد کلوئیدی آب و فاضلاب، از ترکیبات فلزاتی مانند آلومینیوم، آهن یا برخی از ترکیبات الکترولیت استفاده میشود. املاح فلزات که بهعنوان منعقدکننده وارد آب میشود، در اثر هیدرولیز به صورت یونی یا هیدروکسید یا هیدروکسیدهای باردار در میآید. بوجود آمدن این مولکول باردار بزرگ با خنثی نمودن ذرات کلوئیدی و کاهش پتانسیل (اختلاف پتانسیل بین فاز پخش شده و محیط اطراف آن) که عامل اصلی دافعه بین ذرات کلوئیدی میباشد، امکان لازم برای عمل نمودن نیروی واندروالسی بوجود میآورند که موجب چسبیدن ذرات به یکدیگر میشود.
بنابراین عامل اصلی حذف بار کلوئیدها، یونهای فلزی نیستند، بلکه محصولات حاصل از هیدرولیز آنها میباشد. با توجه به آزمایشات مختلف، یونهای فلزات سه ظرفیتی در عمل انعقاد، مؤثرتر از سایر یونها میباشند. عمل انعقاد توسط عمل لختهسازی تکمیل شده، ذرات بزرگتر شروع به تهنشینی میکنند. در مرحله تهنشینی، عامل زمان بسیار مهم میباشد و با قطر ذرات رابطه مستقیم دارد.
انواع منعقد کنندهها
1. منعقد کنندههای آلومینیومدار
2. آلومینات سدیم
3. سولفات فرو
4. سولفات فریک
5. کلرور فریک
در ویدئو زیر نحوه انعقاد و لخته سازی در تصفیه خانه فاضلاب را میتوانید به طور کامل مشاهده نمایید.