اهمیت انرژی در عصر ما به اندازه ای است که، کمبود آن را به بحران انرژی تعبیر می کنند. وجود بحران انرژی به معنای از کار افتادن تدریجی کارخانجات و نیروگاهها، اختلال در حمل و نقل، ایجاد صف اتومبیل در جایگاههای فروش بنزین، تعطیل شدن مدارس در زمستان، زمین گیر شدن هواپیماها و ... می باشد. در صد سال گذشته، وابستگی به انرژی به شدت افزایش یافته است و ما به شدت به سوخت های فسیلی که رو به پایان هستند، وابسته شده ایم. در حال حاضر نفت، گاز و زغال سنگ ۸۰ درصد از انرژی مصرفی جهان را تامین میکنند. مصرف انرژی در پنجاه سال گذشته بیشتر از مصرف انرژی در دو قرن پیش از آن بوده است. سازمان اطلاعات انرژی آمریکا پیشبینی کرده است، مصرف انرژی جهان تا سال ۲۰۳۰ درحدود ۵۷ درصد افزایش داشته باشد.با توجه به معضلات سوختهای فسیلی (آلودگی محیط زیست، منابع محدود و پایان پذیر، تجدید ناپذیری و تأثیر مستقیم سیاست بر آن) دنیا به انرژی های نو شامل خورشید، باد (برای ماشینهای بادی امروزی)، بیو انرژی، زمین گرمایی، هیدروژن، انرژی هسته ای و ... تمایل نشان داده است.