انرژی مقرون‌به‌صرفه و فراوان به مثابه خون در رگ‌های تمدن‌های مدرن است و از این‌روست که نوسانات قیمت
نفت و سایر انرژی‌های فسیلی رهبران جهان را به شدت نگران می‌کند. تقاضای جهانی برای انرژی، به خصوص برای کشورهایی مثل چین و هند که رشد بالایی را تجربه می‌کنند، رو به افزایش است. آژانس بین‌المللی انرژی اعلام کرده است نیاز به انرژی تا سال 2030 تا 50 درصد افزایش خواهد یافت. و هم‌اکنون که غالب انرژی جهان از سوخت‌های فسیلی، که منابعی محدود و نامناسب برای محیط زیست محسوب می‌شوند، تامین می‌شود، مفهومی به نام بحران انرژی چندان غریب و دور از ذهن نیست. اگر استفاده از نفت به همین صورت که امروز مرسوم است، ادامه یابد جهان تنها برای 42 سال دیگر نفت خواهد داشت. البته حتی بدبین‌ترین کارشناسان نیز معتقدند هنوز چند دهه تا اتمام تمام منابع نفتی کره زمین وقت باقی مانده است و کشورها باید از این زمان به خوبی استفاده کنند تا راه‌حلی بلندمدت و مناسب همه کشورها برای مساله انرژی بیابند.
یکی از ابزارهای مطرح برای کنترل مصرف انرژی و به صورت کلی کنترل تقاضا در هر بازار، قیمت‌گذاری است. اقتصاددانان معتقدند دولت‌ها می‌توانند با افزایش قیمت انرژی‌های فسیلی یا اخذ مالیات از این نوع سوخت‌ها مصرف آنها را کاهش دهند. البته شاید حتی نیازی به این کار هم نباشد، چرا که در دهه‌های اخیر با توجه به محدود شدن این منابع، هزینه استخراج آنها بالا رفته و از سوی دیگر با افزایش وابستگی درآمد کشورهای نفت و گاز‌خیز به این منابع انرژی، قیمت تمام‌شده این انرژی‌ها افزایش یافته است. قیمت‌گذاری به عنوان سیاست کوتاه‌مدت در دست سیاستگذاران است، اما برای سامان دادن به خطر بحران انرژی کافی نیست.
با مطرح شدن انرژی‌های پاک مثل انرژی خورشیدی، باد، زمین گرمایی، آب و... از یک سو و انرژی هسته‌ای از سوی دیگر به عنوان جایگزینی برای سوخت‌های فسیلی، نگرانی‌ها تا حدی کمتر شده است. اما آنچه باعث شده استفاده از این انرژی‌ها با اقبال بالایی در بسیاری از نقاط جهان مواجه نشود، هزینه تمام‌شده بالای آنهاست، که البته با توجه به افزایش قیمت انرژی‌های فسیلی، که علت آن در بالا توضیح داده شد، انتظار می‌رود که بیش از گذشته مورد استفاده واقع شود.
برخی از کشورها در زمینه استفاده از انرژی‌های جایگزین به موفقیت‌هایی دست یافته‌اند. به طور مثال بنگلادش ماهانه بیش از 80 هزار سیستم خورشیدی را نصب می‌کند و هم‌اکنون بیش از سه میلیون خانه روستایی و 20 میلیون نفر از این فناوری استفاده می‌کنند و به واسطه استفاده از این انرژی تجدیدپذیر، بیش از 150 هزار نفر مشغول به کار شده‌اند.