بهرهگیری از فناوری بیوگاز در مقیاسهای خرد و کلان، به عنوان رویکردی نویدبخش بخصوص در طرحهای توسعه، مدیریت و ساماندهی ضایعات آلی تولید شده در مناطق شهری و روستایی مورد توجه قرار گرفته است. بیوگاز به عنوان یک منبع تجدیدپذیر انرژی با منافع اقتصادی- اجتماعی بسیار و نقش به سزایی که در حل معضلات زیست محیطی ناشی از آلایندهها و ضایعات آلی تولید شده در جوامع انسانی دارد، توجه بسیاری از کشورهای توسعه یافته، در حال توسعه و سازمانهای بین المللی را به خود جلب کرده است. گفتنی است منابعی که به عنوان ماده اولیه در این فناوری استفاده میشوند، عمدتا منابعی هستند که سبب آلودگیهای وسیع زیست محیطی شده و تهدیدی برای جوامع انسانی هستند،که در صورت استفاده درفناوری بیوگاز، به منابع غنی و ارزشمند تبدیل خواهند شد.
در فرآیند تولید بیوگاز میتوان از زبالهها و پسماندهای انسانی، حیوانی و گیاهی (آلایندههایی که منشا آلی دارند) استفاده کرد. منابع تولید بیوگاز در کشور به پنج دسته تقسیم می شود:
1. فضولات دامی
2. زائدات کشاورزی و جنگلی
3. فاضلاب شهری و روستایی
4. زباله های شهری
5. فاضلاب های صنعتی
فضولات و ضایعات آلی که به عنوان مواد ورودی در این فناوری استفاده میشوند، در شرایط مناسب و دور از اکسیژن در مجاورت باکتریهای بیهوازی تخمیر شده و بیوگاز تولید میکنند. محصول دیگر آن مواد مغذی است که میتوانند به عنوان کود استفاده شوند. بیوگاز همچنین به گاز مرداب و گاز باتلاق نیز معروف است و گازی است تمیز، احتراقپذیر و سبکتر از هوا که نوعی سوخت محسوب میشود و دارای ترکیبات زیر میباشد: